‘රස්තියාදුකාර සමනලයෙක්’ -
සෞම්ය සදරුවන් ලියනගේ (Saumya Sadaruwan Liyanage)
ඔහු පැහැදිලිවම ‘රස්තියාදුකාර සමනලයෙක්’ ඊට වඩා අමුතුවෙන් දෙයක් කියන්න ඕනෑ නැහැ. හැම තැනකින්ම ආදරය, ජීවිතය, සුන්දරත්වය හොයන්න ඔහුට ඕන වෙනවා. ඒ සුන්දරත්වය ඔහුව හමුවන හැම වෙලාවෙම මට දැනෙන්නේ මං ඔහුට වඩා රොමෑන්ටික් නිසා (සාහිත්‍යකරණයේදී) වෙන්න ඇති. සෞම්‍යයට දැනෙන්නේ මිනිසුන්ගේ දහඩිය, මහන්සිය, දුක, වේදනාව. ඒක කවියකුට අත්‍යවශ්‍ය දෙයක්. මට ඒ සියල්ල දැනුණත් මං කැමැති ෆැන්ටසියක ජීවත් වෙන්න. මේ පරස්පරයතාවයන්ව අපිව ළං කළා කිව්වොත් නිවැරැදියි. ‘හැටේ වත්ත මග්දලේනා’ගෙන් පස්සෙ අපි හම්බ වුණා. පෙර පුැරදු මිතුරුකමින් ඒ අස්සෙදි ඇති වුණ සංවාදේ බ්ලොග් එකට දාන්න හිතුණා.
කවි පොතක් ලිව්වම දැන් උඹ පොරක් කියලද හිතන්නෙ. අනික් වුන් නම් හොඳට අඳිනවා පොතක් ගැහුවම. උඹත් ඇන්දද?
කවියෙක් විදියට මට මුකුත් දැනෙන්නෙ නෑ මචං... මොකද කවියෙක් කියන එක ඇඟට ගන්න වෙනවා එහෙම දැනෙන්න නම්.. හැබැයි එහෙම වුණාම ඉස්සෙල්ලම මගහැරෙන්නෙ කවිය. ඒ නිසා කවියෙක් විදියට හිතුවොත් වැඩේ අවුල්. අනික පොඩි කාලෙ ඉඳලම මගේ හීනෙ තිබුණෙ වෙන දෙයක්. කවි පොතක් කියන්නෙ මචං ඒ ට්‍රැක් එක ඇතුළෙ හැතැම්ම කණුවක් හරි ඒ වගේ මං සලකුණක් විතරයි. එතනින් එහා මහා ලොකු කවියෙක් වෙන්න ඕන කියන හැඟීමක් නෑ.
උඹ කවි ලියන්නෙ ඇයි?
ඒවා කවිද, නැත්නම් වෙන මොනවා හරිද කියන එක මට අදාල වෙන්නෙ නෑ...ඒක තීරණය කරන්න පුලුවන් ඒක කියවන කෙනාටග ඒ කියවන කෙනාගෙ කැමැත්ත අනුව ඒව කවි හරි කවි නොවෙන දෙයක් හරි වෙන්න පුලුවනි.ඒ සම්බන්ධව මේ පොතටත් අදාල සමහර අත්දැකීම් උඹත් දන්නවා. සමහරවිට මම ලියපු ඒව කවි වගේ වෙන්න ඇතිග ඒ නිසානෙ උඹ මගෙන් අහන්නෙ .කවි. ලියන්නෙ ඇයි කියලාග ඒත් මට වැදගත් වෙන්නෙ මට කියන්න ඕන වුණු දේ මිසක් ඒක කියන්න පාවිච්චි කරන මාධ්‍යය නෙමෙයි. සමහර වෙලාවට ඒක කවිය වෙන්න පුලුවනිග කෙටි චිත්‍රපටියක් හරි වෙන මොකක් හරි වෙන්නත් පුලුවනි. ඒත් වැඩේ කරල ඉවර වෙනකල් මට අදාල වෙන්නෙ ඒ වැඩේ මිසක්ල ඒක කරන මාධ්‍යය නෙමෙයි
අපි දෙන්නමහ ටිකක් බරපතළ විදියට සාකච්ඡුාව කරගෙන ගියා. මං දන්න හොඳ ෆේස් බුක් කවියෝ කවිකම් අත හැරලා. ඒත් ෆේස්බුක් කවි කල්ට් එකක් තියෙනවා. උඹත් ඒ අතරින් මතු වෙනවා.
ඒකටත් දෙන්න තියෙන උත්තරේ කලින් උත්තරේටම සමානයි මචංගග මට අදාල නැහැ මම .පොරක්ද? නැද්ද කියන කාරණේග මම පොරක් ද නැද්ද කියන එක මම විසින්ම තීරණය කරන එක හරි කියා ගන්න එක හරි ඒ තරම් සදාචාරාත්මක නෑ. ඒකට මට අයිතියකුත් නෑ. හැබැයි උඹ මුලින් කිව්ව දේ ගැන මම එකඟයිග ෆේස්බුක් එක සහ පොදුවෙ අන්තර්ජාලය ඇතුළෙ වෙනම ප්‍රවණතාවයක් හැදිල තියෙනව කවි වලට සහ තවත් ප්‍රකාශන මාධ්‍යයන්ට....සමහර වෙලාවට මාධ්‍යය හරියට අවබෝධ කර නොගෙන ඒ සමහර ප්‍රකාශන කියවන්න ගිහින් හෙන දැවැන්ත පොරවල් පවා ඇනගන්න වෙලාවල් අපි දකිනවා. ඒ තරමටම ඉක්මණකින් වෙනමම මාධ්‍යයක් විදියට මේක ජනප්‍රිය වුණාග මම පුද්ගලිකව ඒකෙ හොඳ දකින්නෙක්ග උඹ කියන විදියට ෆේස්බුක් එක ඇතුළෙ මතුවුණු කෙනෙක් නම්ල මං සතුටුයි ඒ පරම්පරාව නියෝජනය කරන එකෙක් වීම ගැන. ඒත් මම ලියපු ගොඩක් දේවල් අන්තර්ජාලයට වැඩිය මුද්‍රිත මාධ්‍යයකට ගැලපෙනවා කියල හිතුණු නිසා මං පොතක් කළා.
අර ‘සමනළ කවි’ මියුසික් වීඩියෝ එකයි. ‘හැටේ වත්තෙ මග්දලේනයි’ සමාජයෙ පරස්පර විරෝධී තැන්වල තියෙන්නෙ. කොහොමද මේ දෙක බැලන්ස් කරන්නෙ?
ඔව්... .කොන්දේසි සහිතව. උඹ කියන කාරණේ මටත් පිළිගන්න වෙනවා. සමහර වෙලාවට අපිට සිද්ධ වෙනව එක එක විදියෙ හේතු නිසා අපිට අවශ්‍ය දේම විතරක් නොකර තවත් දේවල් කරන්න. සමහර මියුසික් වීඩියෝ ඇතුළෙ ඔය කියපු සමනල - දේදුණු දැක්ම එක්ක වැඩකරන්න සිද්ධ වුණාග ඒ සීමා වීම හරි වෙහෙසකර එකක් වුණත් ඒ බැලන්ස් කරගැනීම සමහර වෙලාවට අපිට කරන්න සිද්ධ වෙනවා. හැබැයි සමහර වෙලාවට මම ට්‍රයි කළා ඒ සීමාවල් ඇතුළෙ හරි මට කියාගන්න ඕන වුණු දේ කියල දාන්නග ගොඩක් වෙලාවට මියුසික් වීඩියෝ එකක් කියන්නෙ සාමූහික නිර්මාණයක් නිසා අපේ තනි ප්‍රකාශන මාධ්‍යයක් විදියට විතරක් පාවිච්චි කරන්න අමාරුයි නෙ. ඉතිං ඒ සීමාවල් ඇතුළෙ ඉඳගෙනයි අපට අපේ දායකත්වය ඒකට දෙන්න වෙන්නෙ .සමනල් කවි. වගේ වීඩියෝ එකකදි හැබැයි මම ඒ සමනල දැක්ම ඇතුළෙ .ටිකක්. නිදහසේ මගේ ප්‍රකාශනය කළා .කොයි තරම් ලෝ බජට් වුණත් මං ඒ වැඩේ කළේ හෙන ආසාවකින්... මුල්ම දවස්වල කරපු කෙටි චිත්‍රපටි වලත් සමහර තැන්වලදි මගේ අතින් ඒක වෙලා තිබුණාග ඒත් ඒක හිතෙන්නෙ දැන් ඒ නිර්මාණ දිහා බලද්දි. කොහොම වුණත් කෙටි චිත්‍රපටි සහ මියුසික් වීඩියෝ ගොඩක් අඩු ප්‍රමාණයක් මම කරල තියෙන්නෙග ඒ නිසා උඹ තවත් කාලෙකදි මේ ප්‍රශ්නෙ මගෙන් ඇහුවොත් සමහරවිට මට දෙන්න වෙන උත්තරයක් තියෙයි
කවියෙක් කියන්නෙ හැම වෙලාවෙනම හැදෑරීමක ඉන්න ඕන කෙනෙක්. උඹත් කියවීමක ඉන්නවාද?
ඔව් මචං... ඒක ඇත්ත. ඒත් ඒ හැදෑරීම පොත්පත්වලට හරිල තියරි වලට හරි සීමාවෙච්ච ශාස්ත්‍රීය හැදෑරීමක් විතරක් වුණොත් වැඩේ අවුල්. හැම තිස්සෙම අපි ජීවත්වෙනල හුස්මගන්න සමාජය ගැන අවබෝධයකින් ඉන්න ඕනෙ.කරන නිර්මාණවලට වස්තු විෂය වෙන දේවල් ගැන තියෙන්න ඕන ඒ අවබෝධය නැතුව ගිය දවසට ඒ නිර්මාණ කරන කෙනා ඉවර වෙන්න පටන් ගන්නවා. එහෙම වෙච්ච දැවැන්ත චරිතත් අපි දැකල තියෙනවා. ඒ නිසා වැදගත්ම දේ තමුන් ජීවත්වෙනල ගැටෙනල නිර්මාණවලට වස්තුබීජ සපයන පසුබිම ගැන සවිඥානික වෙන්න ඕනෙග ඒ අතරෙ තමුන්ගෙ මාධ්‍යයටඅදාලව ශාස්ත්‍රීය හැදෑරීමකුත් කෙරෙනව නම් ඒක වැදගත්. ඒ වගේම ඒ සම්බන්ධ වෙනත් නිර්මාණ ගැනත් හොඳ කියවීමක් තියෙන්න ඕනෙ ඒත් කිසිම අධ්‍යයනයක් සහතිකයකට විතරක් සීමා නොවිය යුතුයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ. මොකද සමහර උපාධිධාරීන් හරි මොකක් හරි අධ්‍යාපන ආයතනයකින් පිටවෙන අය හරි එක්ක වැඩ කරද්දි මට පුද්ගලිකව හිතෙනවාල මේකද හැදෑරීම කියලා. ඉතිං ඒ නිසා හැදෑරීම ප්‍රායෝගික වෙන්න ඕනෙ. හැම තත්පරයක් පාසාම ඒ හැදෑරීම අලුත් කරන්න පුලුවන් නම් ඒක වැදගත්ග.පුද්ගලිකවල මමත් නිතරම උත්සාහ කරනවා ඒ හැදෑරීම ඇතුළෙ ඉන්න.
No comments:
Post a Comment