Wednesday, August 28, 2013

අනුරග් කාශ්‍යප් (Anurag Kashyap) interview

මට අවශ්‍ය කතාන්දර සිනමාවට නගන්න

-අනුරග් කාශ්‍යප් (Anurag Kashyap) -


අනුරග් කාශ්‍යප් (Anurag Kashyap) පිළිබඳ මෙරට සිනමා ලෝලීන් අතර කතාබහ ඇති වන්නේ ‘දේව්-ඞී’ (Dev-D) සිනමාපටය හරහායි. එය මෙරට 2010දී පැවති ‘අයිෆා’ (IIFA) සම්මාන උළෙලේ හොඳම සිනමාපටය සඳහාද යෝජනා විය. ‘දේව්දාස්’ කතාවේ නව්‍ය ප‍්‍රතිනිර්මාණයක්  වශයෙන් ‘දේව් - ඞී’ හැඳින්විය හැකිය. අනුරග් කාශ්‍යප්ගේ අධ්‍යක්ෂණයේ පවතින ශක්‍යතාවන් මෙම සිනමාපටය හරහා මනාව පිළිබිඹු විය. ඉන් අනතුරුව ඔහු අධ්‍යක්ෂණය කළ ‘දැට් ගර්ල් ඉන් යෙලෝ බූට්ස්’  චිත‍්‍රපටයද විචාරකයන්ගේ පැසසුමට ලක් විය. ඔහු අධ්‍යක්ෂණය කළ ‘ගැන්ග්ස් ඔෆ් වයිසපූර් 1 සහ 2’  සාර්ථක ලෙස ආදායම් වාර්තා තබමින් පසුගිය කාලයේදී තිරගත විය. ඔහු මෑත ඉතිහාසයේ බොලිවුඩයෙන් බිහිවූ දක්ෂතම අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වශයෙන් සැලකෙයි. ‘බ්ලැක් ෆ‍්‍රයිඬේ’ , ‘නෝ ස්මෝකින්’ , ‘ගුලාල්’, ‘දැට් ගර්ල් ඉන් යෙලෝ බූට්ස්’ ඔහු අධ්‍යක්ෂණය කළ සිනමාපට වෙයි. දිගු සිනමාපටවලට මෙන්ම කෙටි සිනමාපටවලටද එක සේ ඇලූම් කරනා ‘අනුරග්’ කෙටි සිනමාකරුවන් ඉදිරියට ගෙන ඒම සඳහා විශේෂ වැඩපිළිවෙළක්ද සකස් කර ඇත.අනුරග්ගේ නවතම සිනමා නිර්මාණය වන ‘බොම්බේ වෙල්වට්’ මෙරටදී රූගත කිරීමේ අතරතුර ශ‍්‍රී ලංකා පදනමේ - ඩිජිටල් ෆිල්ම් ඇකඩමි’ හි සිනමා විද්‍යාර්ථයන් හමුවීමට පැමිණි අවස්ථාවේදී ඔහු මෙසේ සංවාදයට එක් විය.


Q.ඔබ මේ වනවිට ඉන්දියාවේ සිටින වඩාත්ම කතාබහට ලක්වන සිනමාකරුවන්ගෙන් කෙනෙක්. අපි දන්නවා බොලිවුඞ් සිනමාව හරිම තරගකාරියි. එසේ තිබියදීත් ඔබගේ ප‍්‍රකාශන මාධ්‍ය වශයෙන් සිනමාව තෝරාගන්නේ ඇයි?

ඒකට හරිම සරල කාරණාවක් තියෙන්නෙ. මට අවශ්‍යයි ඇතැම් කතාන්දර සිනමාවට නගන්න. එය මා තුළ පවතින නොනවතින පිපාසයක්. මගේ හැම සිනමාපටයක්ම මා තුළ යම් උද්යෝගයක් ඇති වූ දෙයක්. එම කාලවකවානුව තුළ හරිම ආත්මාර්ථකාමී අදහසක් තියෙන්නේ ඒ සිනමාපටය නිෂ්පාදනය කිරීම පිළිබඳ. මොකද මම අධ්‍යක්ෂණය කරන සහ නිෂ්පාදනය කරන සිනමාපට සම්මත බොලිවුඞ් සිනමා ධාරාවෙන් වෙනස්. මොකද මම කැමැතියි මම වගේම තවත් අධ්‍යක්ෂවරු මෙම ක්ෂේත‍්‍රයට සම්බන්ධවනවාට. එවිටයි මෙම ක්ෂේත‍්‍රයේ විවිධත්වයක් පවතින්නේ. මම නවක අධ්‍යක්ෂවරුන් යොදාගෙන මේ වනවිට සිනමා නිර්මාණ කරනවා. ඔවුන් පවතින දේශපාලනික, සමාජයීය වාතාවරණයන්ට විවෘත වන්න  ඕනෙ. එවිටයි නියම නිර්මාණකරණය නිවැරැුදිව බිහිවන්නේ. ඒකයි මම පළමු වරට සිනමා නිර්මාණ කරන අධ්‍යක්ෂවරුන් ගැන විශාල බලාපොරොත්තුවක් තබාගෙන සිටින්නේ. මොකද දැවෙන ආශාවක් සහිතව නිර්මාණකරණයේ යෙදෙද්දී ඔවුන් උපරිමයෙන් ක‍්‍රියා කරනවා. එවිට නිෂ්පාදකවරයා වශයෙන් මට විශාල කාලයක් කැප කරන්න අවශ්‍ය වන්නේ නැහැ. පසුගිය කාලයේදී බොලිවුඞ් සිනමාව බොහෝ සෙයින් වෙනස් වී තිබෙනවා.

Q. අපි දකිනවා පසුගිය දශකයක වගේ කාලයක සිට ප‍්‍රධාන ධාරාවට (Main Stream) අමතරව ඔබ වැනි තවත් නිර්මාණකරුවන් බිහි වනවා. ඔවුන්ට පැවැත්මක් තිබෙනවද?

මීට කලකට පෙර මම නිර්මාණ කටයුතු සඳහා දායක වූ සමාගමක් ඔවුන්ගේ නිර්මාණවලින් මගේ නම ඉවත් කර තිබෙනවා. එය මට වාසි සහගත වුණා. ඒ කියන්නේ මට නැවත මගේම නමින් හොඳ නිර්මාණ කරන්න අවස්ථාව උදාවුණා. සෑම චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයෙක්ම එවැනි අත්දැකීම් සඳහා පෙළ ගැසී සිටිය යුතුයි. පසුගිය වර්ෂ පහක පමණ කාලයේදී බොලිවුඞ් සිනමාවේ ඇති වූ විවිධාංගීකරණය හේතු කොටගෙන එය වඩාත් විශ්වීය මාධ්‍යයක් බවට පත්ව තිබෙනවා. වර්තමානයේ දකුණු ආසියානු තරුණ සිනමාකරුවන් අතරින් විමුක්ති ජයසුන්දරගේ නිර්මාණවලට මම කැමැතියි. මම විමුක්තිගේ හොඳ රසිකයෙක්. විමුක්ති සමග ඇති මිත‍්‍රත්වය ලංකාවට එන්න ප‍්‍රධාන වශයෙන් බලපෑවා. ඔහු පිළිබඳ මට ඉරිසියාවක් තිබෙනවා. ඒ ඔහු මට වඩා වයසින් බාලයි. තව නිර්මාණ කාර්යයන් රැුසක් ඉදිරියට කරන්න පුළුවන් කෙනෙක්. සමහර වෙලාවට ඉදිරියේදී අපිට එකට වැඩ කිරීමේ අවස්ථාව ලැබෙයි. ඔබ අහපු පැනයට කියන්න තියෙන්නෙ, ඔව් පැවැත්මක් තිබෙනවා.

Q. ඔබ බොලිවුඩයේ වෙනම ක‍්‍රියාවලියක් ආරම්භ කළා නවක සිනමාකරුවන් ඉදිරියට ගේන්න. එම කාර්යය කොයි තරම් අභියෝගාත්මකද?


අපි ස්ථිරතාවක් සහිතවයි  ඕනෑම දෙයක් ආරම්භ කළ යුත්තේ. ඔබ මෙය නව්‍ය දෙයක් වශයෙන් සැලකුවාට අපි මෙම ක‍්‍රියාවලිය ආරම්භ කළේ මීට වර්ෂ 13කට පෙරදීයි. මට මුල් කාලේ අවශ්‍ය වුණේ නවක කාර්මික ශිල්පීන්, නවක කැමරා අධ්‍යක්ෂවරුන් සමග කටයුතු කර නිර්මාණකරණයේ යෙදීම. මේ හරහා සිනමාව පිළිබඳ මා තුළ ඇති උනන්දුව තව තවත් වර්ධනය වුණා. අන්තර්ජාලය හරහා සිනමාව සම්බන්ධ විශාල කතිකාවක් ඇති වුණා. එක සමාන විශාල පිරිසකගේ අදහස් එකට එකතු වුණා. ඒ සමග සිනමා අධ්‍යක්ෂවරුන් රැුසක් සමග අදහස් හුවමාරු කරන්න හැකියාව ලැබුණා. අනෙක් කාරණය තමයි මගේ විදේශ ගමන් බලපත‍්‍රය ගත්තෙ 2004දී. ඉන්පසු විවිධ රටවල සංචාරය කළා. ඒ හරහා ඉන්දියාව තුළ අපට නැරඹීමට නොලැබෙන සිනමා නිර්මාණ රැසක් නරඹන්න අවකාශය හිමිවුණා. එම අත්දැකීම් අනුව කෙටි චිත‍්‍රපට මාධ්‍යයක් වශයෙන් භාවිත කළ හැකි යැයි පැහැදිලි වුණා. මේ නිසා කෙටි චිත‍්‍රපට සඳහා සහය දක්වන්න මට අභිලාෂයක් ආවා. අපි ඉන්දියාවේදී වරින් වර කෙටි සිනමාපට ප‍්‍රදර්ශනය කරන්න කටයුතු කළා. කෙටි සිනමාපට දෙකක් කිරීමට පටන් ගත්තේ අන්තර්ජාලය හරහා කතාබහ කිරීමෙන් අනතුරුවයි. මගේ බ්ලැක් ෆ‍්‍රයිඬේ ප‍්‍රථම සිනමාපටය සහ අනෙකුත් සිනමාපට සාර්ථක වූවාට පසු නිෂ්පාදකවරයෙක් වශයෙන් ක‍්‍රියා කරන්න ගත්තා. වාණිජ වශයෙන් සාර්ථක නිර්මාණයක් කරන අතරතුර කලාත්මක සිනමාපට කිරීම තමයි මෙහි සාර්ථකත්වය වන්නේ. මෙවර ‘ගැන්ග්ස් ඔෆ් වයිසපූර්’ කරන්නේ එම තත්ත්වය මතයි. එම සිනමාපටය රූගත කළාට පසු කෙටි සිනමාපට කිහිපයක්ම අධ්‍යක්ෂණය කරන්නයි කටයුතු සැලසුම් කර තිබෙන්නේ. අපිට නිෂ්පාදකයන්ගෙන් විශාල සහයක් ලැබෙන්නේ නැහැ. මේ නිසා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් සිනමා නිර්මාණ ප‍්‍රදර්ශනය කරන්න කටයුතු කරනවා. මම සිනමා නිර්මාණ ප‍්‍රවර්ධනය කිරීමේ මාධ්‍යයක් වශයෙන් ‘ෆේස්බුක්’ සමාජ ජාලය භාවිත කරනවා. ගිය වර්ෂය වනවිට මෙම ක‍්‍රියාවලිය සමග 80ක් 90ක් අතර පිරිසක් අප සමග වැඩ කළා. හැබැයි ඔවුන් ක‍්‍රියා කළේ ස්වෙච්ඡුාවෙන්. ඒ ඔවුන්ගේ අනාගතය සඳහාමයි. හැබැයි මේ වර්ෂය වනවිට ඔවුන්ට ව්‍යාපෘති ලැබිලා තමන්ගේ වැඩ කටයුතු කරගෙන යනවා. බොහෝ සිනමා පාසල්වල ශිෂ්‍යයන් අප සමග කටයුතු කරනවා. බොහෝදෙනෙක් පිටපත් සහිතව මා වෙන එනවා.

Q.ඔබ වෙත බොහෝ දෙනෙක් කෙටි චිත‍්‍රපට පිටපත් රැුගෙන එන බව පැවසුවා. කොහොමද එයින් හොඳ නිර්මාණ තෝරා ගන්නේ?

මට මතකයි වරක් තිරපිටපතක් සමග කෙනෙක් පැමිණියා. එම තිරපිටපතේ ගත හැකි යමක් පැවතියේ නැහැ. එහි තිබුණේ ගායිකාවක් දූෂණය වන සිදුවීමක්. මම එම තිරපිටපත ගෙන එහි සියලූම දෙබස් ඉවත් කළා. එය මට අත්දැකීමක් බවට පත් වුණා. මට එහි කතාන්දරය තුළ යමක් පවතින බව දැනුණා. මම කළේ දෙබස් පසුබිමෙන් පමණක් ඇසෙන ලෙස සකස් කිරීමයි. මට අවශ්‍ය වුණේ එම චරිතවල හැඟීම් තිරය මතට ගෙන ඒමටයි. මම අධ්‍යක්ෂණය කරන දිගු සිනමාපට ආදායම් වාර්තා තබනවා. නමුත් මම නිෂ්පාදනය කරන කෙටි චිත‍්‍රපට එවන් වාණිජමය සාර්ථක වන ඒවා නෙවෙයි. ඒවා භාව ප‍්‍රකාශනයි. මම වාණිජ සිනමාවේ සිටියොත් පමණයි කෙටි චිත‍්‍රපට සඳහා ආයෝජනය කිරීමේ අවස්ථාව උදා වෙන්නේ. කෙටි චිත‍්‍රපට හරහා අත්හදා බැලීම් කිරීමේ විශාල අවස්ථාවක් හිමිවනවා. කෙටි චිත‍්‍රපටයකදී සරල කතාන්දරයක් ප‍්‍රබල, දැනෙන අවසානයක් සහිතව අවසන් විය යුතුයි.

Q.දේව්-ඞී, ගැන්ග්ස් ඔෆ් වයිසපූර් මඟින් ඔබ පේ්‍්‍රක්ෂක - විචාරක පැසසුමට ලක් වෙනවා. මේ හරහා ඔබ ඉන්දියාවේ මෙන්ම අනෙකුත් රටවලත් වඩාත් කතාබහට ලක්වන අධ්‍යක්ෂවරයෙක් බවට පත් වනවා. මේ සඳහා ඔබේ අත්දැකීම් කුමනාකාරයෙන් බලපෑවාද?

සිනමා කර්මාන්තයම අපහසු දෙයක්. මම නිරතුරුව ක‍්‍රියාකාරීව මෙම කර්මාන්තයේ සිටිනා අයෙක්. මේ නිසා නිරතුරුවම නිර්මාණ පිපාසාවකින් පෙළෙනවා. ඇතැම් කාලවලදී මගේ සිනමාපට තිරගත නොවන විටදී පවා දිගටම තිර රචනා ලිවීම සිදුකරනවා. මම දෙබස් ලියන්න හරිම කැමැතියි. ඇතැම් අවස්ථාවලදී කිසිදු හේතුවක් නොමැතිව දෙබස් ලියන්න කටයුතු කරනවා. ඒවා කුමන හෝ අවස්ථාවකදී ප‍්‍රයෝජනයට ගන්න පුළුවන් වෙනවා. සෑම විටම යමක් කිරීමට උත්සහ කිරීම තමයි මගේ ඇති සුවිශේෂීත්වය. ඔබට සිදුවන සෑම දෙයක් මධ්‍යයේම රූගත කිරීමේ දක්ෂතාව තිබිය යුතුයි. ඒ වගේම ජනයා ගැවසෙන ස්ථානලවලදී රූගත කිරීමේදී ඔබ සිනමාපටයක් කරනවා යන්න අමතක කළ යුතුයි. පවතින තත්ත්වය රූගත කිරීම උත්සහ කළ යුතුයි. අපිට මුදල් අඩුවෙන් යන්නෙ එවැනි අවස්ථාවලදී. ‘ගැන්ග්ස් ඔෆ් වයිසපූර්’ රූගත කරන විට මට මතකයි අපිට එක දර්ශනයක් තිබුණා කන්දක් පුපුරවන. මම කළේ පුපුරන්න හදන නිධියක් සොයා ගත්තා. අනතුරුව අපි පැය 12ක් කැමරා මානාගෙන හිටියා එම පිපිරීම සිදු කරනකල්. එය නොමිලේ රූගත කළේ. ඔබට එවන් දෑ කිරීමට අත්දැකීම් රාශියක් තිබිය යුතුයි. එතැනදියි කෙටි චිත‍්‍රපට කිරීම වැදගත් වන්නේ.

Q. අපේ රටේ සම්මානනීය අධ්‍යක්ෂවරුන්ගේ සිනමාපට අවස්ථා ගණනාවකදී තහනමට ලක් වුණා. අපි දන්නවා ඔබේ සිනමාපට කිහිපයකටත් එම ඉරණමට මුහුණ දෙන්න සිදුවුණා. මේ සම්බන්ධව ඔබේ අදහස කුමක්ද?
මගේ සිනමාපට තහනම් කළ අවධියේ තහනම් කළ පිරිස් කලබලයට පත්වෙලා හිටියේ. නමුත් අද ඔවුන් කනගාටුවට පත් වෙනවා ඒ පිළිබඳ. එම කාලවකවානුවේදී මගේ තහනම් කළ සිනමාපටය තුළ එතෙක් බොලිවුඞ් සිනමාව කතා නොකළ දෑ කතා කරනවා. මත්ද්‍රව්‍ය, ලිංගිකත්වය වැනි මාතෘකා ඒ තුළ තිබුණා. මගේ පළමු සිනමා කෘති දෙකම තහනමට ලක් කෙරුණා. ‘බ්ලැක් ෆ‍්‍රයිඬේ’ සිනමාපටය ඉන්දීය උපරිමාධිකරණයෙන් තහනම් කළා. මොකද ඒ වනවිටත් එම සිනමාපටයට අදාළ කතාවේ බෝම්බ පිපිරීම පිළිබඳ නඩුවක් ඇසෙමින් තිබූ නිසා. නමුත් එහි ඇති රසවත්ම කතාව නම් එම සිනමාපටය හොරෙන් අන්තර්ජාලයට මුදා හැර තිබුණා. එහි පිටපතක් අග‍්‍රවිනිශ්චකාරතුමා නරඹලා තිබුණා. ඔහු පැවසුවේ එම සිනමාපටය සැවොම නැරඹිය යුතුයි කියලා. ඊට පසු සියල්ල වෙනස් වුණා. මට හිතෙන්නේ බොහෝ සිනමාපට තහනමකට ලක්වෙන්නෙ පුද්ගලයන් විශාල වශයෙන් කලබල වීම හරහායි.

ජගත් චමිල (Jagath Chamila) interview

නිසි රංග අභ්‍යාස ලබාදෙන තෝතැන්න වේදිකාවයි

 - ජගත් චමිල (Jagath Chamila) -

වසර විසිපහකට ආසන්න කාලයක් ලාංකේය රංග කරළියෙහි දක්ෂතා දැක්වූ ජගත් චමිල පසුගියදා ජාත්‍යන්තර සම්මානයකින් පිදුම් ලැබීය. ඒ නිව්යෝර්ක් සිටි අන්තර්ජාතික සිනමා සම්මාන උළෙලේ ආසියානු කලාපයෙන් ඔබ්බට ගිය හොලිවුඞ් තරගකාරී අංශයෙන් හොඳම නළුවාට හිමි සම්මානය දිනාගනිමිනි. ඔහු මෙම සම්මානය දිනාගත්තේ පි‍්‍රයංකර විතානාච්චිගේ ‘සැමීගේ කතාව’ සිනමාපටයේ ‘සැමී’ නම් මන්ද මානසික වර්ධනයක් සහිත තරුණයාගේ චරිත නිරූපණය වෙනුවෙනි. 1986 වසරේ වේදිකා නාට්‍යයෙන් රංගනයට පිවිසි ජගත් චමිලගේ රංග ආචාර්ය තිස්ස ජයවර්ධනයන්ගෙන් මූලික රංගනය හැදෑරීය. ඔහු ප‍්‍රථමවරට සිනමාවට එක්වන්නේ 1989 තිරගත වූ විජය ධර්මශ‍්‍රීගේ ‘ගුරුගෙදර’ සිනමා නිර්මාණයෙනි. ඔහු ‘මේ මගේ සඳයි’, ‘තනිතටුවෙන් පියාඹන්න’, ‘ගාමණී’ ඇතුළු සම්මානනීය සිනමා නිර්මාණ රැසකට තම රංගනයෙන් දායකවී ඇත. නිව්යෝර්ක් සිටි අන්තර්ජාතික සිනමා සම්මාන උළෙල සඳහා ඇමෙරිකාව, ඩෙන්මාර්කය, කියුබාව, කැනඩාව නියෝජනය කරමින් සිනමා කෘති රැසක් ඉදිරිපත් කර තිබුණි. 

Q.රංගනයෙහි දිගුකාලයක් යෙදී සිටින ඔබ රංගනය යනුවෙන් හඳුනාගෙන තිබෙන්නේ කුමක්ද?

රඟපෑම පිළිබඳ ඉතා දිගු හෝ සංකීර්ණ අදහසක් මා තුළ නැහැ. මට ලැබෙන චරිතයකට එම චරිතය රචනා වී ඇති ආකාරය සහ අධ්‍යක්ෂවරයා ඒ පිළිබඳ දක්වන ආකල්පය අනුව උපරිම ආකාරයෙන් චරිතයකට සාධාරණය ඉෂ්ට කිරීම තමයි මම දකින්නේ රංගනය කියලා. එම චරිතය ඇතුළතදී මට කරන්න පුළුවන් සියලූම දේවල් සොයාගන්න උත්සහ කරනවා.

Q. අපි දන්නවා විවිධ නළුවන් විවිධ ක‍්‍රමවේද අනුගමනය කරමින් තමන්ගේ චරිත නිරූපණය කරනවා. සමහරු ස්ටැනිස්ලව්ස්කිගේ මෙතඞ් ඇක්ටින් අනුගමනය කරනවා. ඔබ වේදිකාවෙන් පුංචි තිරයට, පුංචි තිරයෙන් රිදී තිරයට පිවිසුණු නළුවෙක්. ඔබත් මෙවැනි ක‍්‍රමවේදයක් අනුගමනය කරනවාද?

මම එහෙම එක රීතියකට විශේෂවෙලා රංගනයෙහි නිරත වන කෙනෙක් නෙවෙයි. හැබැයි මෙහෙම දෙයක් තියෙනවා. යම් චරිතයක් නිරූපණය කිරීමේදී යම් යම් තැන්වලින් අවශ්‍යතා අනුව දේවල් උකහාගන්න පුළුවන්. මෙතඞ් ඇක්ටින් ඇතුළෙ තියෙන දේවල් බොහෝ අවස්ථාවලදී ගන්න පුළුවන්. නමුත් මෙතඞ් ඇක්ටින් සම්පූර්ණයෙන්ම අනුගමනය කරන්න බැහැ.යම් චරිතයක් නිරූපණය වෙලා තියෙන්නෙ කොහොමද ඒ පිළිබඳ විශේෂ අධ්‍යයනයක් කරන්න  ඕනෙ. මම මූලික රංගනය හැදෑරුවෙ මොරටුව වේල්ස් කුමර විදුහලේ තිස්ස ගුණවර්ධනයන් යටතෙයි. රංග කලාව දිගුකාලීනව කිරීමේ අරමුණෙන් එය විෂයක් වශයෙන් හැදෑරීමට කටයුතු කළා. මට මූලිකවම රංග පාසලක් බවට පත්වුණේ වේදිකාව.

Q.ඔබට වේදිකාව රංග පාසලක් බවට පත්වෙන්නෙ මෙරට රංගනය හැදෑරීමට රංග පාඨශාලාවක් නොමැති නිසා නේද?

ඒක ගැන මට තියෙන්නෙ වෙනම විදිහෙ අදහසක්. අපි හිතමු මේ ක්ෂේත‍්‍රයේ සියල්ල සම්පූර්ණයි කියලා. එහෙම සියල්ල සම්පූර්ණ වූ කල්හි සාර්ථක නිර්මාණ කරන්න පුළුවන්ද? එහෙම අපිට එක එල්ලේම කියන්න බැහැ. මෙහෙම දෙයක් තියෙනවා.රංගනය පිළිබඳ උනන්දු වන  ඕනෑම අයකුට හදාරන්න පුළුවන් නාට්‍ය වැඩමුළු රාශියක් අපේ රටේ තියෙනවා. මම රංග පාඨශාලාවක්  ඕනෙ නැහැ කියන්නෙ නැහැ. නමුත් රංගනය පිළිබඳ උනන්දුවක් දක්වන අයකුට සාර්ථකව තම අරමුණ කරා යෑමේ අවස්ථාව තිබෙනවා.


Q.අද රංගනය නිරූපණයකට සීමා වෙද්දී ඔබ රංගනය පිළිබඳ කොයිතරම් හැදෑරීමකද සිටින්නේ?

සිනමාවෙ ටෙලි නාට්‍ය කලාවේ කොයි තරම් රංගනයෙන් දායක වුණත් මම දකින්නෙ නිසි රංග අභ්‍යාස ලබාදෙන තෝතැන්න ලෙස වේදිකාවයි. මොකද අපිට වඩා ජ්‍යෙෂ්ඨ රංගවේදීන් රැුසක් බිහි වුණේ වේදිකාව හරහායි. මෙහිදී ලැබෙන ආභාසය ඉතාම වැදගත්.

Q. නමුත් අපි දකිනවා රංගන කාර්යයේදී වේදිකා නළු නිළියන් සිනමාවට හෝ පුංචි තිරයට පැමිණි විට අධිතාත්වික රංගනයක නිරතවන ආකාරයක්?

ඔය කාරණය සම්බන්ධ නළු නිළියන් බෙහෙවින් සංයමයකින් කි‍්‍රයා කරන්න  ඕනෙ. තමන්ට ගැළපෙන චරිත තෝරා බේරා ගත යුතුයි. සංයමය ඇතිකර ගැනීම පුද්ගල ශක්‍යතාවය මත සිදුවන්නක්.ඔවුන් මනාව තේරුම් ගන්න  ඕනෙ අධිරංගනයක් තමන්ගෙන් වෙනවද? එහෙම නැත්නම් එය ඇතුළතින්ම එන දෙයක්ද කියලා.

Q. ලංකාවෙ යම්කිසි නළුවෙක්, නිළියක් යම් චරිතයක් සාර්ථකව නිරූපණය කළාම ඔහුට, ඇයට එවැනි චරිත නිරතුරුවම ලැබෙනවා. ඔබට එසේ සිදුවී නැත්ද?

මං සම්බන්ධයෙන් එහෙම අවස්ථා උදාවෙලා නැහැ. හැබැයි මෙහෙම දෙයක් වෙලා තියෙනවා. මෙගා නාට්‍යවලට සම්බන්ධවීම හරහා එකම චරිතය අවුරුද්දක් දෙකක් නිරූපණය කරන්න සිදු වුණ අවස්ථා තිබෙනවා. නමුත් මට එකම චරිතයට කොටු වෙන්න සිදුවුණේ නැහැ.උදාහරණයක් විදිහට ‘ජීවිතේ ලස්සනයි’ මෙගා නාට්‍යයේ රූගත කිරීම් කරන කාලයේ ‘උප්පලවන්නා’, ‘හතර දෙනාම සූරයෝ’ යන සිනමාපටවල රඟපෑමට අවස්ථාව හිමිවුණා. ‘රුවන් මාලිගා’ නාට්‍ය රූගත කරද්දී ‘සැමීගේ කතාවෙ චරිත නිරූපණය කළා. ඒ කාලෙමයි ‘ස්වයංජාත’ ටෙලිනාට්‍යයට සම්බන්ධ වෙලා කටයුතු කළේ.

Q. ‘සැමීගේ කතාවෙ’ සැමී චරිතය අභියෝගාත්මක එකක්?

කැප්ටන් එල්මෝ ජයවර්ධනයන්ගේ සම්මානයට පාත‍්‍රවුණු ‘සෑම්ස් ස්ටෝරි’ (Sam's story) ආශ‍්‍රය කරගෙනයි මෙම සිනමාපටය නිර්මාණය කරන්නෙ. සිනමාපටය රූගත කිරීමට මාස එකහමාරකට පමණ පෙර ඉඳලා මෙම චරිතයට පෙර පුහුණුවීම් සිදු කළා. මෙහි නිර්මාණාත්මක කාර්යට දායක වුණු පිරිස් සමග එකතුවෙලා සැමීගේ චර්යා රටාව පිළිබඳ මූලික අධ්‍යයනයක් ලබා ගත්තා. ‘ස්වයංජාත’ ටෙලිනාට්‍යයේ ‘විභූතිරත්න’ කියන චරිතයත් මෙවැනිම චරිතයක්.සැමී කියන්නෙ අප සමාජය තුළ දකින්නට තියෙන සැබෑ චරිතයක්. හැබැයි සිනමාවේදී සත්‍ය චරිතයට වඩා මම නිරූපණය කරන චරිතය හාත්පසින්ම වෙනස් කිරීමේ අවශ්‍යතාව මතුවුණා. ‘සැමී’ අඩු මානසික වර්ධනයකින් යුක්ත පුද්ගයෙක්. හැබැයි මෙම පුද්ගලයාගේ චරිතය සිනමාවට නැගීමේදී ඇතිවන තත්ත්වය වන්නේ පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ ගෞරවාදරය දිනාගැනීමට සැලැස්වීමයි. එය භාරධූර කාර්යයක්.සැබෑ සැමීට එහෙම දිනාගන්න පේ‍්‍රක්ෂකාගාරයක් නැහැ. හැබැයි මගේ චරිතයට පේ‍්‍රක්ෂකාගාරය රඳවා තබාගැනීමට අවශ්‍ය වෙනවා. අන්න ඒ අරමුණ වෙනුවෙන් යම් කිසි රටාවකට කතාන්දරය තුළ මගේ චරිතය නිරූපණය කරන්න කටයුතු කළා.

Q. අප රටේ නළුවෙක් කියලා ශ්‍රේණිගත වන්නෙ උස මහත කටහඬ ගොරෝසු, රළු පෙනුමක් තියෙන පුද්ගල චරිතවලට. ඒ වගේම වර්තමානය වනවිට නිරූපණ ශිල්පීන් නළුවන් බවට පත්වෙලා තිබෙනවා. මේ සියල්ල මැද නළුවෙක් වශයෙන් ඔබට ලැබෙන ප‍්‍රතිචාරය කෙබඳුද?

මෙහෙමයි මට මේ සම්මානය ලබාගත් පසු විශාල පිරිසක් සුබ පැතුවා. ඔබ ඔය කියන ගොඩට මං වැටිලා නැහැ. මෙහෙමයි ඔය කියන්නෙ ජනප‍්‍රිය මාදිලියේ නළුවන් පිළිබඳ. හැබැයි පේ‍්‍රක්ෂකයන්ගේ ආදරය මට සැම විටම තියෙනවා.

Q. මෙම චරිතයේ වේශ නිරූපණය සම්බන්ධයෙන් කතා කළ යුතුයි. මොකද එය මෑතකදී අප සිනමාවේ දුටු ඉතා දක්ෂ වේශ නිරූපණ කාර්යක්?

හේමන්ත ගමගේ තමයි වේශ නිරූපණ ශිල්පියා වශයෙන් කි‍්‍රයා කළේ. චරිතයේ හැඩතල මතුවන ආකාරයට වේශ නිරූපණ උපක‍්‍රම මාර්ගයෙන් ඒවා වඩා ඉහළින් ඉස්මතු වන ලෙස ඔහු කි‍්‍රයා කළා. මොකද චරිතයෙහි ස්වභාවය මතුකරන්න සෑහෙන්න සංයමයකින් වේශ නිරූපණ කටයුත්ත සිදු කරන්න හේමන්ත ගමගේට සිදු වුණා. කතා නායකයාගේ රූපයත් පේ‍්‍රක්ෂකයාගේ හදවතේ තැන්පත් වූ විටයි නිර්මාණය සාර්ථක වෙන්නෙ.

Q. නිව්යෝර්ක් සිටි සිනමා සම්මාන උළෙලේ හොඳම නළුවා වන ඔබ ඇයි එ් සභාව මවු භාෂාවෙන් ඇමතුවේ?

මෙහෙමයි, මේ රටෙන් පිටතට ගියාට පස්සෙ ඉංග‍්‍රීසි භාෂාව මූලික කාරණාවක් වන්නෙ නැහැ. බොහෝ අයට අදහස් හුවමාරු කරගැනීමට ඉංග‍්‍රීසි භාෂාව වැදගත් වෙනවා. නමුත් මේ වගේ උළෙලකදී තමන්ගෙ මවු භාෂාවෙන් කතා කළා කියලා කිසිදු ගැටලූවක් ඇති වන්නේ නැහැ. මම පෙනී හිටියෙ මගේ රට වෙනුවෙන්. මම මගේ රටේ භාෂාවෙනුයි කතා කළේ. සම්මානය ලබාගත් අවස්ථාවෙ අධ්‍යක්ෂවරයා සහ සහය නිෂ්පාදකවරයා වේදිකාවට ගෙන්නුවෙ මෙය මගේ තනි ජයග‍්‍රහණයක් නොවන නිසයි. මේ සිනමා නිර්මාණයෙ සැමීගේ මවගේ චරිතය නිරූපණය කරනා නිල්මිණි බුවනෙක රංගන ශිල්පිනියත් උත්කෘෂ්ට චරිත නිරූපණයක් සිදුකරනවා. අන්න ඒ වගේ සාමූහික එකතුවක් මත තමයි මෙම සිනමා කෘතිය නිර්මාණය වුණේ. මේ සියල්ල ඒ සාමූහිකත්වයේ ප‍්‍රතිඵලයක්.

Saturday, August 24, 2013

Vimukthi Jayasundara-විමුක්ති ජයසුන්දර - Interview

 මේ රටේ ඉන් මිනිස්සුන්ට ප‍්‍රමුඛතාව දෙන්න  ඕන

- විමුක්ති ජයසුන්දර (Vimukthi Jayasundara) -

පසුගියදා ශ‍්‍රී ලංකා පදනම් ආයතනයේදී පැවති ‘විමුක්ති ජයසුන්දර’ සිනමා උළෙල සමග නැවතත් විමුක්ති  ළිබඳ යම් කතිකාවක් ඇති විය. ඔහුගේ ‘සුළඟ එනු පිණිස’ සිනමාපටයට 2005 වර්ෂයේ ප‍්‍රංශයේ කාන් සම්මාන උළෙලේ හොඳම නවක අධ්‍යක්ෂවරයාට හිමිවන කැමරා ඞී’ ඕර් (Camera D'or) සම්මානය හිමි විය. ‘සුළඟ එනු පිණිස’ පසුගිය දශකයේ ආසියාවෙන් බිහි වූ හොඳම සිනමාපට 10න් එකක් ලෙසද නම් කෙරුණි. අනතුරුව ඔහු 2009 වර්ෂයේ ‘අහසින් වැටුණා’ සිනමාපටයද 2011 වර්ෂයේදී ‘ඡුත‍්‍රක්’ නම් බෙංගාලි සිනමාපටයද නිර්මාණය කළේය.


Q. ඔබ ජාත්‍යන්තර සම්මානයට පාත‍්‍ර වූ අධ්‍යක්ෂවරයෙක්. නමුත් කාලයකදී ඔබේ නමට කැළලක් එනවා රටට අහිතකර නිර්මාණ කළ ජාතිවාදී පුද්ගලයෙක් වශයෙන්?

දැන් මට ඔය සම්බන්ධව පවසන්න වෙනත් මානයක් තියෙනවා. අපි ඉන්නෙ දූපතක. අපේ සියලූම අදහස් හා
සංකල්පවල තියෙනවා රට ගැන ආදරයකටත් වඩා රට රැකීම, ආරක්ෂා කිරීම වැනි අදහස්. එක්තරා විදිහකට ඒකට දේශපේ‍්‍රමීත්වය කියලා කියන්න පුළුවන්. හැබැයි ඒ මොකක්ද කියන එක පැහැදිලි නැහැ. සිංහල ජාතිය ආරම්භය විදිහට අපි ගත්තොත් එහෙම විජයාවතරණය තමයි ගන්නෙ. විජය ඉන්දියාවෙන් පැමිණියා කියලා අපි දන්නවා. ඒක ඉතිහාස කාරණාවක්. ඔහු ඇවිත් කුවේණි සමග සම්බන්ධ වෙනවා. ඉන්දියාවෙන් එවන්නේ මැරවරයෝ පිරිසක් කියලනෙ කියන්නේ. එතකොට නරක වැඩ කරපු කණ්ඩායමක් තමයි එවන්නේ. මම කියන්නෙ මේවා වැරැුදි නෙවෙයි. මේ ඉතිහාසය. මොවුන් ඉන්දියාවේ හිටපු විප්ලවවාදීන් වෙන්නත් පුළුවන්. එහේ හිටපු රජ්ජුරුවන්ට කැරැුලි ගහපු, සමහර විට බුද්ධිමතුන් වෙන්නත් පුළුවන්.
කරදරෙන් බේරෙන්න මේ රටට ආවා වෙන්නත් පුළුවන්. සමහරවිට ඒ නිසා ඔවුන්ට හොඳ බුද්ධියක් තියෙන්න ඇති ජාතියක් ඇති කරන්න. ඒ කියන්නෙ ගවේෂණයේ යෙදුණු කණ්ඩායමක්. ඒ ඉතිහාසය ඔස්සේ අපි ගොඩනගා ගත්ත දේවල් තියෙනවා.නමුත් යටත් විජිත යුගයෙන් පසු අපේ සංස්කෘතිය වෙනස් වුණා. අපිට දූපතක් පේන්නෙ නිධානයක් තියෙන තැනක් වශයෙන්. එළියෙ ඉන්න අය හිතන් ඉන්න මේක ඇතුළේ නිධානයක් තියෙනවා කියලා. ඔවුන් කියනවා අපි ඉන්නෙ තැන නිධානයක් තියෙනවා කියලා. අපි ඒක
හොයනවා. නමුත් හම්බ වෙන්නෙත් නැහැ, නැත්තෙත් නැහැ. නිධාන ආරක්ෂා කරන්න බහිරවයෝ ඉන්නෙ. මේ බහිරවයන්ට වටිනාකමක් නැහැනේ. නිධානෙට තියෙන්නෙ වටිනාකම. ඒක තමයි ප‍්‍රශ්නය. අපි බහිරවවාදයට ගොදුරු වෙලා තියෙන්නෙ.

Q. ඔබ අර්ථ දක්වන්නෙ සිනමාව ආරක්ෂා කිරීමටසිටිනා අයත් බහිරවවාදීන් බවද?

ඇත්තටම ඔවුන් අලූත් නිර්මාණ බිහිවෙනවාට බයයි. අලූත් පිරිසක් එනවට බයයි. බහිරවයා කියන්නෙ තමන්
ළඟ තියෙන දේ ආරක්ෂා කර ගන්නා කෙනෙක්. බහිරවයා කැමැති නැහැ තමන් ළඟ තියෙන දේ එළියට අරගෙන අලූත් දෙයක් දානවට. අපි බහිරවත්වයෙන් මිදිලා මුලින් ලංකාවට ආපු ගවේෂකයෝ වගේ මේ දිහා බලන්න කාලය ඇවිත් තියෙන්නෙ. අපේ රටේ මිනිස්සු කියන සම්පත අංක එකට ගන්න  ඕනෙ. බහිරවයෝ නෙමෙයි මේ රටේ ඉන්නෙ මිනිස්සු. මිනිස්සුන්ට ප‍්‍රමුඛතාව දෙන්න  ඕන. මිනිස් සම්පත අනෙක් සම්පත්වලට වඩා වටිනවා. පරිසර සම්පතට වැඩිය මිනිස්සු වටිනවා. මිනිස්සු රකින කොට මිනිස්සුන්ගෙන් බුද්ධිමත් මිනිහට ගෞරවය ලැබෙනවා. ඒ හරහා අපේ අධ්‍යාපනයට ගෞරවය ලැබෙනවා. සමාජ ජීවිතයට ගෞරවය
ලැබෙනවා. අපේ නිදහසට අපේ ගෞරවය ලැබෙනවා. මේ සියලූ දේ ලැබෙන්නෙ බහිරවත්වයෙන් මිදිලා මනුෂ්‍යත්වයට තැනක් දීම හරහායි. ඒ හරහා මිනිස් සමාජය නැවත නිර්මාණය කරන්න පුළුවන්. ඒ ඔක්කොම දැන් අමතක වෙලා තියෙන්නෙ. අපේ රටේ ආදායමෙන් වැඩි කොටසක් ලැබෙන්නෙ ශ‍්‍රමය ‘වහල් භාවයට’ වෙනත් රටවලට විකිණීමෙන්. ඒක කොයි තරම් ගැටලූ සහගතද? අපේ රටේ තියෙන භෞතික සම්පත්, පාරිසරික සම්පත්වලට වඩා වඩාත් ලාභදායී වෙලා තියෙනවා වහල් කර්මාන්තය. මිනිස්සුන්ට ආධ්‍යාත්මික වටිනාකමක් නැහැ. අපි ඒක වෙනස් කරන්න  ඕනෙ. සමාජයේ විශාල බුද්ධිමය වෙනසක් ඇතිවෙන්න  ඕනෙ
බහිරවත්වයෙන් මිදීම සඳහා.

Q. ප‍්‍රකෘති මිනිසාගේ යටි සිතේ ආශාවක් වනය (වනාන්තරය) සමග නිරතුරුව බැඳිලා තියෙනවා. ඔබේ
‘සුළඟ එනු පිණිස’, ‘අහසින් වැටුණා’, ‘ඡුත‍්‍රක්’ වගේම කෙටි චිත‍්‍රපටය වන ‘ලයිට් ඉන් ද යෙලෝ බී‍්‍රතින් ස්පේස්’ දීත් වනය ප‍්‍රධාන චරිතයක් බවට පත්වෙනවා. මේ සඳහා විශේෂ අර්ථ දැක්වීමක් පවතිනවාද?

ඒකෙ මූලික හේතුව තමයි මම නගරයේ ජීවත් වුණත් මගේ තියෙනවා එක දෙයක්, ඒ තමයි මම ලෝකයට
අයිති කෙනෙක්. මම ලෝකයෙන් කෑල්ලක් කියලා හිතන්න කැමැතියි. ඒක හිතුවහම තමයි මට නිදහස දැනෙන්නෙ. මේ ඉර, හඳ, මහපොළොව මුළු විශ්වයම මගේ කෑල්ලක් කියලා හිතනකොට මට නිදහස දැනෙනවා. මං හිතන්නෙ ඔය සුවය තමයි ආගම තුළ තියෙන්නෙත්. මාව අයිති පළමුවැනි තැන තමයි කැලය. මාත් එක්ක හටගත් සියලූම දේ තාම එහි තියෙනවා. මගෙත් එක්ක හිටපු සතා සීපාව එතැන තියෙනවා. ගහකොළ එතැන තියෙනවා. අපි නගරයට ඇවිත් අපිට  ඕන විදිහට ගස් හිටවගෙන වෙනම කැලයක
ජීවත් වෙනවා. ඒ කැලේ සියලූම සත්වයන් අපේ වහල්ලූ බවට පත්කරගෙන ඉන්නේ. බල්ලා, හරකා වගේ සත්තු ඒකට උදාහරණ. මගේ අස්සෙ මේ සම්බන්ධ ලෝකෙටම පොදු අදහසක් තියෙනවා. මම ඒකෙන් අදහස් කරන්නෙ නෑ සියලූ දේ අතහැරලා කැලයට යන්න  ඕනෙ කියලා. මට හැබැයි ඒ සම්බන්ධව උන්මාදයක් තියෙන්නෙ. නමුත් ඒ උන්මාද තත්ත්වය කලාව තුළ ගේන්න පුළුවන්. ඒ හරහා මට කියන්න
පුළුවන් අපි ආවේ මෙතැනින් කියන එක. යම්කිසි විදිහක ගැටලූවකදිත් අපිට පිළිතුරු හම්බවෙන්නෙත් කැලයෙන්. කෙනෙක් අරගල කරන්න හිතුවොත් කැලය මතක් වෙන්න පුළුවන්. ලෝකයේ  ඕනෑම විප්ලවවාදී සංවිධානයක භාවිතාව කැලය. කෙනෙක් මේ සියල්ලෙන් සැඟවෙලා ඉන්න නම් යන්නෙ කැලයට. සියලූම තත්ත්වය අවබෝධ කරගෙන සියල්ලෙන් මිදෙන්න යන්නෙත් කැලයට. භාවනා කරන්න
යන්නෙත් කැලයට. ඒ වගේම සහනයක් හොයන්න කියලා සංචාරකයෙක් වශයෙන් යන්නෙත් කැලයට. මෙන්න මේ විදිහට අපි තුළ තියෙනවා කැලයට ආසාවක්. ඒ වගේම කැලය කියන්නෙ අතිභයානක දෙයක්. අපි හිතනවා මේ නිසා  ඕනෑම මොහොතක අපිව කැලය භාර ගනියි කියලා. නමුත් එහෙම වෙන්නෙත් නැහැ.


Q. ඔබ ඔය කියන කැලයේ ස්වභාවය නිසාද ඔබේ කෙටි චිත‍්‍රපටයේ චරිතයක් ලෙස ‘ඩයිනෝසර්’ කෙනෙක්
ගෙනෙන්නේ? ඔබ අභූතරූපී ලෙස ‘ඩයිනෝසර්’ චරිතය ගේන අතර එයට දේශපාලනික මුහුණුවරක්ද ලබා දෙනවා?

ලෝකේ අවසානයට ඉන්න ඩයිනෝසර් තමයි ඒ හම්බවෙන්නෙ. ඩයිනෝසර් කියන ගීතය තමයි කියන්නෙ.
ඒකෙ ඩයිනෝසර් කියන්නෙ ‘මිනිස්සු ටික ටික ලෝකේ කාලා දැන් මිනිස්සු ලොකුවෙලා’ කියලා. සමහර දේශපාලන න්‍යායන් සමග අපි හිතාගෙන ඉන්නවා ඒවා සදාකාලිකව තියෙයි කියලා. නමුත් ඒවා කෙටිකාලීන බව ටික දවසක් යනකොට තේරෙනවා. මේ සියලූ දේ ඇතිවෙමින් නැතිවෙන දේවල්. ඉතා මෑත යුගය වෙනකං අපි කතා කළේ චරිත ප‍්‍රධාන සිනමාවක් තුළ මනුස්සයා පිළිබඳ. අද වනවිට මනුස්සයාගෙන් එහාට ගිහිල්ලා මනුෂ්‍යයා මේ විශ්වයේ කෑල්ලක් වශයෙන් ගණන් ගන්නෙ. මනුස්සයා විසින් මේ කරලා තියෙන වෙනස විශ්වීයව පේන්න අරන්.

Q. ඒ කියන්නේ මේ වනවිට සිනමාවේ දිශානතීන් වෙනස් වෙලාද?

ඉස්සර අපිට පෙනුණ දෙයක් තමයි, අතීත සාහිත්‍ය කෘති හෝ සිනමා කෘති දෙස බැලීමේදී අපිට මනුස්ස ජීවිත
ගැන කතා එළියට ඇවිත් තිබෙනවා. ඒකෙන් මනුස්සයකුට ජීවිතය වෙනස් කරන්න පුළුවන්කම තියෙන ඒවා පෙන්වනවා. හැබැයි අපිට වෙලා තියෙන්නෙ ලෝකේ කොයි තරම් හොඳ නායකයෙක් ඉන්නවා කිව්වත් අපිට ඔහු හෝ ඇය හමුවෙලා නැහැ. අපි හිට්ලර්ව එපා කිව්වත් විවිධ විවිධ වකවානුවල හිට්ලර් නැවත නැවත හමුවෙනවා. අපි කොයි තරම් හිංසනය එපා කිව්වත් හිංසනය නැවැත නැවත හමුවෙනවා. හැබැයි
අපිට කරුණාව, දයාව, ඒවත් හම්බවෙනවා. විද්‍යාවෙන් හොයාගෙන යනවා කොහොමද විශ්වයේ පැවැත්ම
කියලා. අතිභයානක විදිහට මිනිස්සු හිතන්න පුරුදු වෙලා. විශ්වයේ ස්වභාවය හඳුනාගත්තම අපි විශ්වය වෙනස් නොකර ඉඳියිද? අද අපි ඒ වගේ ගැටලූවකටත් මුහුණ දීලා තියෙනවා. විද්‍යාත්මක සොයා ගැනීම්
සමග බරපතළ ව්‍යසන තත්ත්වයන්ද තියෙන බව පැහැදිලියි. ඒ නිසා අපි කලාව ඒ තත්ත්වයන්ට ගෙනියන්න  ඕනෙ. මිනිස්සු හැම වෙලාවෙම පරමාත්මයක් ගැන හොයනවා. මේක නොසන්සිඳෙනා තත්ත්වයක්.

Q. ඔබ පරමත්වයක් පිළිබඳ කතා කළා. නමුත් ඇතැම් නිර්මාණකරුවන් ආගම පිළිබඳ නොසලකා නිර්මාණකරණයේ යෙදෙනවා?

අපිට ආගමික න්‍යායන්වලදී නිහඬවෙලා ඉන්න වෙලා තියෙනවා. මනුස්සයගේ තියෙන උත්තරීතරත්වය, හැකියාව අපි නිර්මාණ හරහා කතා කළාට ආගම් ඊට වඩා විශාල වශයෙන් වෙනස්. උදාහරණයක් විදිහට එක දේව නියමයකින් ව්‍යසනයක් නවත්වන්න පුළුවන්. ඒ වගේ තැනකට අපිට උත්තරයක් නැහැ. නමුත් ඒ වගේ දෙයක් ගැන කතා කළොත් යම් දළ අදහසක් ලබාගන්න පුළුවන්. අපිට ආගම් අතරට ගිහිං කතා කරන්න පුළුවන්. හුදෙක් ආගමික න්‍යායන් ප‍්‍රතික්ෂේප කරලා. ඒවට ගරහලා නිර්මාණ කරනවට වඩා ඒ මාන තේරුම් අරන් නිර්මාණ කරන්න පුළුවන් නම් එයයි වැදගත්.

Q.ඔබේ රූප සමෝධානය ශ‍්‍රී ලාංකේය සමකාලීන අධ්‍යක්ෂවරුන්ට වඩා බොහෝ පොහොසත්. කතාන්දරයක් කීමේදී රූපය වඩාත් ඉස්මතු වීම අපි දැක තිබෙනවා. නමුත් අපේ පේ‍්‍රක්ෂකයෝ බුද්ධිමත්ද ඔබේ රූප න්‍යායන් තේරුම් ගැනීමට?

මැජික් එකක් වුණත් බලන්න ඒ ගැන අදහසක් තියෙන්න  ඕනනෙ. මැජික්කාරයෙක් පෑනක් දාලා පරවියෙක් මවලා පෙන්නනවා. ඒක මැජික් එකක් වෙන්නෙ පරවියා මෙතැනට එන්න බැහැ කියන අවබෝධය මතයි. එවැනි තර්ක ස්වභාවයක් නැත්නම් තේරුම් ගන්න බැහැ. මේකට යම්කිසි ඥානයක් අවශ්‍යයි. යම්කිසි විදිහට සිතුවිලිත් බලපානවා. සියලූම කලාවන් පරිහරණය කරන්න තොත්ත බබාලට බැහැ. සිතුවිලි රහිත සමාජයක සිතුවිලි නිර්මාණය වෙන්නෙත් නැහැ. දකින්න  ඕනෙ, කියවන්න  ඕනෙ, බලන්න  ඕනෙ. ‘නොතේරෙනවා’ කියන ප‍්‍රශ්නෙ තියෙන්නෙ තමන්ගෙ මිසක් චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයාගේ නෙවෙයි. කවුරු හරි කිව්වොත්
තේරෙන්න හදන්න කියලා, මට එහෙම කරන්න බැහැ. මං කීදෙනෙක් ගැන හිතන්නද? මට තේරුම් ගිහිං මා සමග නිර්මාණයේ වැඩ කරන අයට මේක තේරෙනවා නම් මට දෙගෙඩියාවක් නැහැ.

Q. ‘සුළඟ එනු පිණිස’ සිනමාපටය අධ්‍යක්ෂණය කරන ඔබ පසුව බූඩි කීර්තිසේනගේ ‘නිම්නයක හුදෙකලාව’ සහ ‘මාතා’ සිනමාපටවලට සහභාගි වෙනවා. මේවා වාණිජ සිනමාපට. කලාත්මක නිර්මාණකරුවෙක්ගේ සිට වාණිජ සිනමාවේ කොටස්කරුවෙක් බවට පත්වෙනවා පමණක් නොව ලංකාවේ ජනප‍්‍රිය නාලිකාවක ‘සංගීත වීඩියෝ’ උළෙලකට තම සහභාගිත්වය ලබා දෙනවා. මේ හරහා ඔබේ භාවිතාවේ යම් පරස්පර විරෝධී තත්ත්වයක් දක්නට ලැබෙනවා නේද?

‘සුළඟ එනු පිණිස’ චිත‍්‍රපටයෙන් තමයි මාව බොහෝ දෙනා දැනගන්නෙ. මං චිත‍්‍රපටය හැදුවේ සටන් විරාම
කාලය තුළ ඒ කාල වකවානුවේ මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත තුළ වුණ දේවල් මට පෙන්නන්න  ඕන වුණා.පෞද්ගලිකව මිනිස්සු ගැන මට තියෙන්නෙ අනුකම්පාවක්. මොකද මිනිස්සු අලූත් දේට බයවෙන්න ගන්නවා. ඒකට බයවෙලා. ඒවට විරුද්ධ වෙලා වැඩක් නැහැ. මට මගේ නිර්මාණය හරහා දේශපාලනයට පක්ෂපාතීත්වයක් දක්වන්න වුවමනා වුණේ නැහැ. මාව කෝණවලින් බලන්න ගත්තා. මේ පසුබිමේ මං
බූඩිගේ චිත‍්‍රපටවලත් රඟපෑවා. මොකද මට අවශ්‍ය වුණා ලංකාවේ ඉන්න තවත් නිර්මාණකරුවෙක්ගේ නිර්මාණයකට දායක වෙන්න. මං දේශපාලන රාමුවල හිටියෙ නැහැ. හරි, යුද්ධයට විරුද්ධ නැත්තෙ කවුද? මුළු ලෝකෙම මිනිස්සු යුද්ධෙට විරුද්ධයි. හැබැයි යුද්ධ කරන්න ඉතිරිවෙලා තියෙන
තත්ත්වයන් කුමක්ද? ඒකයි සාකච්ඡුා කළ යුත්තේ. මට මේක විෂයක් විදිහටයි පේන්නෙ. යුද්ධය ගැන අත්දැකීමක් ලබාගන්න මට ලැබුණු හොඳම අවස්ථාව ‘මාතා’ සිනමාපටය හරහා උදාවුණා. කවුරු හරි කෙනෙක් යම් කෝණයකට දාලා තියෙනවා නම් මං කියන්නේ මාව එහෙම දාගන්න එපා. මට නිදහසේ ඉන්න දෙන්න. මගේ නිර්මාණ හරහා මාව නිරීක්ෂණය කරන්න. මට අයිතියක් නැද්ද මං කැමැති දේ
කරන්න. සංගීත වීඩියෝ ගැන යම් කල්ට් එකක් හැදිලා තිබුණ නිසා ඒ සම්මාන උළෙලට ගියේ. ඒ වගේම මං ‘මිස් ශ‍්‍රී ලංකා’ විනිශ්චය කරන්නත් යනවා. මොකද චිත‍්‍රපට අධ්‍යක්ෂවරයෙක් විදිහට කෙනෙක්ව ලස්සනයි කියන්න බැරි නම් ඒකෙන් වැඩක් නැහැ. මිනිහෙක් වුණාට පස්සෙ ජීවිතෙ විශාලයි. ඒක දකින්න පුළුවන් වෙන්න  ඕනෙ.


Q. ඔබගේ නිර්මාණවලට ‘ලින්චියානු’ බලපෑමක් දක්නට ලැබෙනවා. මෙය ඔබ හිතාමතා කරන දෙයක්ද?

ඬේවිඞ් ලින්ච් පැහැදිලිවම බලපාලා තියෙනවා මට. සමකාලීන සිනමාකරුවන්ගෙන් වඩාත් බලපාපු
සිනමාකරුවෙක් තමයි ඔහු. ඬේවිඞ් ලින්ච් පෞද්ගලිකව හමුවෙලා තියෙනවා මට. ඔහුගේ නිර්මාණ නිරන්තරව මම නරඹනවා. මං ආසයි ඔහුගේ තියෙන අන්තර්භාව ප‍්‍රකාශනවලට. ඔහුගේ සිනමාව නැවත නැවත කියවීමේ හැකියාවක් තියෙනවා. ඬේවිඞ් ලින්ච් ළඟට එනකොට සිනමාව චිත‍්‍රය ළඟට ළං
වෙලා තියෙනවා. හැබැයි මේ මොහොත වනවිට ලංකාවේ සංගීත වීඩියෝ කරන හොඳම කෙනාගේ නිර්මාණත් බලපාලා තියෙනවා.

Monday, August 19, 2013

Chandran Rutnam (චන්ද්‍රන් රත්නම්)

පිදුරු ගොඬේ ඉඳිකට්ටක් හොයනවා වගේ අපිට හොඳ නිර්මාණකරුවන් සොයාගන්න අවස්ථාව සැලසෙනවා

- චන්ද්‍රන් රත්නම් -

 චන්ද්‍රන් රත්නම් යනු දශක තුනක කාලයක සිට මෙරට සිනමා අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වශයෙන් කටයුතු කරන්නෙකි. දහසය වැනි වියේදී සිනමා කර්මාන්තයට පිවිසෙන රත්නම් හොලිවුඞ් නිෂ්පාදන රැසකට දායක වන්නේ නිෂ්පාදකයෙකු මෙන්ම නිෂ්පාදන කළමනාකරුවෙකුද වශයෙනි. 1984 වර්ෂයේදී ‘ආදර කතාව’ අධ්‍යක්ෂණය කරමින් සිනමාවේ භෞතීස්ම ලබන ඔහු අනතුරුව ‘ජනේලය’(1990),‘පොරොන්දුව’ (1993),‘අලිමංකඩ’(2009*, ‘අ කොමන් මෑන්’ ACommon Man ( 2012) අධ්‍යක්ෂණය කළේය. ඔස්කාර් සම්මානලාභී නළු බෙන් කිංග්ස්ලි රංගනයෙන් දායක වන ‘අ කොමන් මෑන්’ මේ වසරේ අපේ‍්‍රල් මාසයේ ලොව පුරා තිරගත වීම ඇරඹුණි. මෙම සිනමා පටය ස්පාඤ්ඤයේ මැඞ්රිඞ් ජාත්‍යන්තර සිනමා සම්මාන උලෙළේ හොදම චිත‍්‍රපටය,හො`දම අධ්‍යක්ෂණය සහ හො`දම නළුවාට හිමි සම්මානවලින් පිදුම් ලැබුවේය.මෙම සම්මාන උණුසුමත් සම`ග චන්ද්‍රන් රත්නම් ‘අකෝර්ඩින් ටු මැතිව්' (According To Maththew) නම් සිය නවතම සිනමාපටය  අතරතුර අප සමග සම්මුඛ සාකච්ඡුාවකට එක් විය. ශ‍්‍රී ලාංකේය බොලිවුඞ් නිළි ජැකලීන් ෆර්නැන්ඩස් ප‍්‍රධාන චරිත නිරූපණය කරන මෙම සිනමාපටය මෙරටදී රූගත කරන දෙවැනි හොලිවුඞ් - ශ‍්‍රී ලංකා සිනමාපටයයි

Q. හොලිවුඞ් - ශ‍්‍රී ලංකා සිනමා අධ්‍යක්ෂවරයෙක්ගේ භූමිකාවක සිට ඔබ ලාංකේය සිනමාව දකින්නේ කුමන ආකාරයකින්ද?
මම මේ රටේ සිනමාව පිළිබඳ දරන්නේ වෙනමම මතයක්. මට හැෙඟන ආකාරයට මෙම කාලවකවානුව ස්වර්ණමය යුගයක ආරම්භයයි. එහෙම ප‍්‍රකාශ කරන්න ඉතා වැදගත් හේතුවක් තිබෙනවා. තරුණ සිනමාවේදීන්ට විශේෂ අවස්ථාවක් ලැබී තිබෙනවා තමන්ගේ නිර්මාණාත්මක කාර්යයන්, නිෂ්පාදකවරුන්ට නැත්නම් සිනමා නිර්මාණ සඳහා ආයෝජනය කරන්නන්ට පෙන්වීමට. ඔබට ඔබේ ජංගම දුරකථන මාර්ගයෙන් සිනමාපටයක් රූගත කරන්න පුළුවන්. එහෙමත් නැත්නම් පහසුවෙන් සොයාගත හැකි කුමනාකාරයේ හෝ කැමරාවකින් ඔබට ඔබේ නිර්මාණය කරන්න පුළුවන්. මම යළි යළිත් මගේ ආරම්භය පිළිබඳ කියන්න කැමැති නැහැ. නමුත් මීට වඩා බොහෝ වෙනස් පසුබිමක සිටයි මම ගමන ආරම්භ කළේ. ඒ කාලේ අත්හදාබැලීම් කරන්න තිබුණු අවකාශ බොහොම අඩුයි. එසේම සෙලියුලොයිඞ්පට මිලෙනුත් අධික වුණා. ඒ නිසාම මම අත්දැකීමෙන් දන්නවා දක්ෂ නිර්මාණකරුවන් රැුසකට තම හැකියාව ප‍්‍රකට කිරීමට අවස්ථාව සැලසුණේ නැහැ. බොහෝ දෙනා මේ නිසා පරිහානියට පත් වුණා. සමහර අය ඉතා අපහසුවෙන් මුදල් සොයාගෙන සිනමා නිර්මාණ සිදුකළා. මම පොහොසත් පවුලකින් මෙම ක්ෂේත‍්‍රයට ආවත් වසර 15ක් ගියා සිනමා කෘතියක් සඳහා මුදල් උපයාගැනීමට මට ගෙදරින් මුදල් ලැබුණේ නැහැ. මොකද ඔවුන් සිතුවා සිනමාවට පිවිසීම නැත්නම් අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වීම හොඳ වෘත්තියක් නොවෙයි කියලා. අපි කලාකරුවන්. අපි යමකට ආදරය කරනවද එය අපි කිරීමට පෙළඹෙනවා.

Q.ඔබ මෙම සමය සිනමාවට ස්වර්ණමය යුගයක් යැයි පැවැසුවාට අපි දකින්නේ නැහැ සිනමා ශාලාවල හොඳ සිනමා කෘතීන්. එසේම ඔබ පැවසුවා තාක්ෂණය සමග සිනමාව පෘථුල වෙයි කියලා. නමුත් වඳුරට දැලි පිහිය හම්බවුණා වගේ හැමෝම මෙම කලාත්මක කාර්යයට බැසීම අනතුරුදායක නැද්ද?

ඔව් ඒක ඇත්ත.  ඕනෑම අයෙකුට  ඕනෑම දෙයක් කරන්න පුළුවන්. ඔව්, වඳුරෙක්ට වුණත් කැමරාවක් අරන් රූගත කිරීම් කරන්න පුළුවන්. නමුත් එය තිරයක් මත ප‍්‍රක්ෂේපනණය කළවිට පමණයි සිනමා මාධ්‍යයක් වශයෙන් සැලකිය හැක්කේ.

Q.ඔබ දශක පහක පමණ අත්දැකීම් සහිත සිනමාකරුවෙක්. අද ඇතැම් තරුණ සිනමාකරුවන් සිනමාව කියා කුමක් හෝ රූපරාමු ටිකක් සංකලනය කරනවා. එහි ඇති බැ?රුම්ම ගැටලූව නම් ඔවුන් එය ‘කලාව’ යන අර්ථයෙන් සැලකීමයි. මෙය භයානක තත්ත්වයක් නේද?
සියදෙනෙකුට විවිධාකාරයෙන් නිර්මාණ කරන්න පුළුවන්. නමුත් පිදුරු ගොඬේ ඉඳිකට්ටක් හොයනවා වගේ අපිට ඒ අතරින් හොඳ නිර්මාණකරුවන් සොයාගන්න අවස්ථාව සැලසෙනවා. නමුත් මීට දශක ගණනාවකට පෙර අපිට එවන් අවස්ථාවන් පවා තිබුණේ නැහැ. මම දන්නවා සිය ගණන් දෙනා කැමරා සමග සෙල්ලම් කරනවා. ඉන් ඇතැම් අය වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම විහිළුකාරයන්. ඇතැම් කෙනෙක් කොහෙත්ම දක්ෂ නොවෙන්න පුළුවන්. නමුත් එම කාරණාව පේ‍්‍රක්ෂකාගාරය තීරණය කරනවා නම් ගොඩක් හොඳයි. සෑම දිනකම මගේ කන්තෝරුවට දුරකතන ඇමතුම් පහ හයක් එනවා. බොහෝ තරුණ නිර්මාණකරුවන්ට උදව් අවශ්‍යයි කියලා. නමුත් ඊට පෙර ඔවුන් තමන් කළ දේ පෙන්වන්නට  ඕනෙ. බොහෝ දෙනෙක් මා වෙත පැමිණ ඔවුන් කළ කාර්යයන් පෙන්වනවා. මා ඒවායෙහි ගුණදොස් පවසනවා. හැබැයි ඒ අතර කිහිප දෙනෙක් සිටින්නට පුළුවන් සැබෑවටම උදව් අවශ්‍ය කරනා. ඉතින් කැමරාව අතින් ගත් වඳුරන් සියයක් අතරින් හොඳ වඳුරො දෙතුන්දෙනෙක් සොයාගන්න බැරිවෙන එකක් නැහැ.

Q.ඔබ ජාත්‍යන්තරයට සරිලන ආකාරයේ නිර්මාණ සිදුකළාට නිසි පිළිගැනීමක් ලැබී නැහැ?

ඒක ඇත්තටම අභිරහසක් ඇයි එහෙම වෙන්නෙ කියලා. මෙරට තුළ අධ්‍යක්ෂවරයෙක් වශයෙන්වත් මගේ නම කියැවෙන්නේ බොහොම කලාතුරකින්. ඒකට හේතුව මම දන්නෙ නැහැ. නමුත් එය මගේ කනගාටුවට හේතුවක් වෙලා නැහැ. ඒ පිළිබඳ පූර්ණ අවබෝධයක් මා සතුයි. මම සිනමාපට කරන්නේ කුඩා පේ‍්‍රක්ෂක පිරිසකට නොවෙයි. ඉතා විශාල පේ‍්‍රක්ෂක සංඛ්‍යාවකටයි. මගේ නෝනට හෝ මගේ සමීපතමයන් කිහිපදෙනකුට නැරඹීමට පමණක් මම සිනමා නිර්මාණ කරන්නේ නැහැ. මුළු ලෝකයම මගේ සිනමා කෘති දැකලා අගය කරන්නයි මට වුවමනා. නමුත් මගේ නිර්මාණ පිළිබඳ අවබෝධයක් ඇති පිරිසක් ඉන්නවා. එය මට සතුටට කරුණක්. මං උත්සහ කරන්නේ දේශීය, විදේශීය පේ‍්‍රක්ෂකාගාරය ග‍්‍රහණය කරගැනීමට මිසක් සම්මාන උළෙලවල් නියෝජනය කිරීම නොවෙයි.

Q.නමුත් ඔබත් සම්මාන උළෙලවලදී සම්මානයට බඳුන් වූ කෙනෙක්?

ඔව්, ඔබ හරි. මාවත් ඇගැයීමට ලක්වෙලා තියෙනවා. නමුත් මම පෞද්ගලිකව දන්නවා සමහර  අධ්‍යක්ෂවරු සිනමා සම්මාන උළෙලවල් කේන්ද්‍ර කරගෙනම නිර්මාණ කරනවා. ඇතැම් අය සිනමා උළෙලවල් 100ක් පමණ නියෝජනය කරනවා. සම්මාන උළෙලවල් සියයක් නියෝජනය කළොත් ඔබට එක සම්මානයක් දිනාගැනීමට අපහසු නැහැ. මට තියෙන වුවමනාව වන්නේ බොහෝ දෙනෙකුට නැරඹිය හැකි සිනමාපට නිර්මාණය කිරීමයි.

Q.ඔබ ඬේවිඞ් ලීන් ආකාරයේ කතාන්දර කියනා සිනමාකරුවෙක්?

සියල්ලටම හේතුකාරක වන්නේ කතාවයි. ඔබගේ තිරපිටපත හොඳනම් එය තිරයේදීත් සාර්ථක වෙනවා. හැබැයි තිරපිටපත දුර්වල නම් එය තිරයට නගන්න බැහැ. ඇත්තටම ඬේවිඞ් ලීන්ගේ කෘති මම අගයනවා. මගේ ගුරුවරු ලෙස සලකන්නේ ඬේවිඞ් ලීන්, සර්ජියෝ ලියෝනි, ස්ටීවන් ස්පිල්බර්ග්, ජෝන් හියුස්ටන්, ක්ලින්ට් ඊස්ට්වුන් වගේ අතිදක්ෂ සිනමා අධ්‍යක්ෂවරුන්. අපි ඔවුන්ගේ ආභාසය ලබන කොට අපේ නිර්මාණ තුළත් එම ආභාසය දක්නට ලැබෙනවා. අපි ඔවුන්ගේ අදහස් සහ තාක්ෂණික භාවිතයන් ගෙන වෙනමම ආකාරයකට අපගේ නිර්මාණකරණයට යොදා ගන්නවා. මම අතිශයින් විශ්වාස කරනවා සිනමා කෘතියක වැදගත්ම දේ කතාව කියලා. ලෝකෙ නරකම කැමරාවලින් හොඳ චිත‍්‍රපට හදන්න පුළුවන්. නමුත් හොඳම කැමරාවලින් හොඳ චිත‍්‍රපටයක් කරන්න බැරිවෙන්න පුළුවන් කතාව නිසා.

Q.වරෙක ස්ටීවන් ස්පිල්බර්ග් පැවසුවා ‘මගේ සිනමා කෘතීන් අධ්‍යයනය කිරීමට පෙර මට පෙර සිටි අධ්‍යක්ෂවරුන්ගේ කෘති අධ්‍යයනය කරන්න’ කියලා. ඒ අනුව පැහැදිලි වන්නේ අධ්‍යක්ෂණය යනු අධ්‍යයනයේ නිරතුරුවම පවතින්නක් බවයි. මෙරට අධ්‍යක්ෂවරුන් දෙස බැලූ විට එවැනි අධ්‍යයනයකින් සිටින බවට ඔබට පෙනෙනවාද?

මට පෙනෙන දෙයක් තමයි ශ‍්‍රී ලාංකේය අධ්‍යක්ෂවරු බොහෝ දෙනා නැගෙනහිර යුරෝපියානු සිනමාව, විකල්ප ධාරාවේ යන සිනමාපට, ඉතාලියානු, ප‍්‍රංශ චිත‍්‍රපට බහුලව අධ්‍යයනය කරනවා. අපි සෑමවිටම දකින දෙයින් උත්තේජනයක් ලබනවා. ඒ අනුවයි නිර්මාණ කාර්යයේ යෙදෙන්නෙත්. මම කුඩාකල සිටම හොලිවුඞ් සිනමාපට බැලීමට පුරුදුව සිටියා. මම කලා ක්ෂේත‍්‍රයේ පුරෝගාමීයෙක් නොවෙයි. යුරෝපයෙන් එන සිනමාපටවල තියෙන දාර්ශනික බව මං වැළඳගන්නේ නැහැ. ඇතැම් අවස්ථාවලදී දිනකට සිනමාපට තුනක් නරඹනවා. අපි දන්නවා හොලිවුඩයේ පවා හොඳ සිනමාපට දශක දෙක තුනකට පස්සෙ නැවත නිර්මාණය කරනවා. නමුත් මම දැඩි සේ විරුද්ධයි වෙනත් අධ්‍යක්ෂවරයකුගේ දර්ශන සොරාගෙන එනම් එය ඒ ආකාරයෙන්ම රූගත කර ඒ සඳහා ගෞරවය ලබා නොදීමට.

Q. ඔබ හොලිවුඩයට සිනමා නිර්මාණ කරන්නෙක්. ඇයි මෙරට නළු නිළියන් භාවිත කරමින් හොලිවුඞ් නිර්මාණ කරන්න බැරි?

ඒකට මම මෙහෙම පිළිතුරක් දෙන්නම්. අපි ගත්තොත් බ‍්‍රැඞ් පිට් යම් සිනමාපටයක ඉන්නවා කියලා. ඔහුට ලොව පුරා රසික පිළිගැනීමයි, එම චරිතයටම මෙරට නළුවෙක් යොදා සිදුකළහොත් ඔහුට ඇති රසික
පිළිගැනීමයි පරස්පර විරෝධියි. යම් දිනෙක අපේ නළුවකුට එම තත්ත්වය ඇතිවෙයි. නමුත් තවම එවැනි තත්ත්වයක් නැහැ. අඩුම තරමේ අපිට ඩිජිටල් සිනමාවක් පවා නැහැ. මුළු ලෝකෙම ඒ දෙසට යොමු වෙද්දිත් අපි තවම පරණ ක‍්‍රමේට වැඩ කරන්නෙ. අපි ඩිජිටල් දන්නෙ නැති නිසා එම වචනෙට බියවෙලා ඉන්නවා. නමුත් එය තමයි අනාගතය. අපි අපේ කාලය නිරපරාදේ නාස්ති කරනවා විනා ක්ෂේත‍්‍රයේ දියුණුවට කටයුතු කරන්නේ නැහැ.

Q.ඔබ ‘අ කොමන් මෑන්’ අධ්‍යක්ෂණය කළා. අනතුරුව ‘සිද්ධාර්ථ’ සිනමාපටයේ ප‍්‍රධාන කාර්යයක් කළා. දැන් ‘අකෝර්ඩින් ටු මැතිව්’ රූගත කරනවා. කොහොමද දැනෙන්නෙ සිනමාත්මක ගලායාම?

එය කිසිවිටෙකත් ගැටලූවක් නොවෙයි. ඔබ ආස දෙය දිගුකාලීනව කරගෙන යනවිටයි තෘප්තියක් ඇතිවන්නේ. මම සෑමවිටම මගේ ඊළඟ සිනමා කෘතිය පිළිබඳයි සිතන්නේ.

Q. ඔබ වැඩකළ හොලිවුඞ් සහ බොලිවුඞ් නළු නිළියන් සහ අපේ නළු නිළියන් අතර වෙනස කුමක්ද?

අපි ‘ අ කොමන් මෑන්’හි මෙරට නළු නිළියන් හොලිවුඞ් නළු නිළියන් සමග යොදාගත්තා. එය සාර්ථකයි. හැබැයි එකක්, අපේ නළු නිළියන් විනය පිළිබඳ ඉගෙනගත යුතුයි. විනයක් නැති නළු නිළියන් හිටියොත් අධ්‍යක්ෂවරයකු පවා අසරණ වෙනවා. මම සිනමාපටයක් කරද්දී 100%ක් ඒ වෙනුවෙන් කැපවෙනවා. මගේ කැපවීම වගේම නළු නිළියන්ගේ කැපවීමත් ඒ සඳහා අවශ්‍යයි. මොකද මම නිර්මාණය කරන්නේ වෙනත් පුද්ගලයකුගේ මුදල් ලබාගෙන. මම ඔහුට (නිෂ්පාදකයාට) වගකිව යුතුයි. ඉතින් අපේ නළු නිළියන් පළමුව විනය කියන දේ ඉගෙන ගතයුතු වෙනවා.

Besharam

Besharam

‘යේ ජවානි හේ දිවානි’ හි සාර්ථකත්වය යළි රඳවා ගනිමින් රන්බීර් කපූර් පෙනී සිටිනා නවතම සිනමා නිර්මාණය Besharam ලොව පුරා තිරගත වීම ආරම්භ කළා. මෙහි නමේ තේරුම වන්නේ ‘ලැජ්ජා නැති’ කියන අර්ථයයි. මෙහි රන්බීර් කපූර්ට අමතරව පාලාවි ෂර්දා, රිෂී කපූර්, නීතු සිංග් චරිත නිරූපණය කරනවා. Besharam අධ්‍යක්ෂණය කරන්නේ Abhinav Kashyap මෙහි කතාන්දරය දිවයන්නේ Babli (රන්බීර් කපූර්) නම් තරුණයා වටා. ඔහුට කිසිදු ලැජ්ජාවක් නැහැ. තමාට සිතූ සිතූ දෙය කිරීමට ඔහු පෙළඹෙන්නේ තාරුණ්‍යයේ ඇති හිතුවක්කාරකම සමගයි. විශේෂයෙන් ඔහු බොලිවුඞ් සිනමාපට නරඹා ඒවායෙහි ඇති කරුණු තම ජීවිතය තුළට ගන්නවා. එක් අතකින් බලන විට මෙය හින්දි සිනමාවම උපහාසයට ලක්කරන සිනමාපටයක්. Besharam උපහාසාත්මක සිනමාපටයක් ලෙස වර්ග කර තිබෙනවා. මෙම සිනමාපටය හින්දි
සිනමාවට ආදරය කරනා  ඕනෑම වර්ගයේ පේ‍්‍රක්ෂකයකුට නැරඹිය හැකි උපහාසයෙන් පිරි නිර්මාණයක්.